Muzyka u koszatniczek.

Chyba każdy z Nas zauważył u naszej koszatniczki wrażliwy słuch. Jak np: słuchamy radia, albo muzyki, i kiedy jak to robimy koszatniczki są przy nas robią się skamieniałe , bezruszne. To oznacza u koszatniczek słuchanie muzyki lub danej stacji radia. Koszatniczki nie lubią kiedy się puszcza przy nich muzyki lub krzyczy albo słucha radia.

Niespodzianka!!

O! Patrzcie co za niespodzianka na walentynki! Mojej Chile urosły właśnie nowe zęby! Przednie zęby koszatniczki są nazywane, podobnie jak u zająców siekaczami. Podczas gdy rosną zęby koszatniczką, mogą one wydawać różne piskliwe dźwięki w dzień i w noc :)

Cukrzyca.

Przyczyny: zbyt dużo produktów zawierających cukier: rodzynki, figi, ciastka (tak chętnie dawane pupilom).
Objawy: zwierzę dużo pije i oddaje dużo moczu, pojawia się zaćma.
Zapobieganie: rezygnacja z karmienia produktami zawierajacymi cukier.
Postępowanie: zmiana diety.

choroby genetyczne.

Przyczyny: choroby te są bardziej powszechne w Stanach Zjednoczonych niż w Europie, tam bowiem rozmnażano koszatniczki ze sobą spokrewnione (pochodzące od pierwszych 10 sztuk sprowadzonych do tego kraju), co spowodowało osłabienie systemu odpornowościowego tych zwierząt.
Objawy: słaby układ odpornościowy, zapadanie na różne choroby, zaćma.
Zapobieganie: nie krzyżowanie koszatniczek w bliskim pokrewieństwie.
Postępowanie: wczesne oddzielanie w miocie samiczek od samców.

Kąpiele piaskowe koszatniczek :)

Zanim cokolwiek powiem wam, na temat kąpieli piaskowych koszatniczek, przedstawiam jedną, najważniejsza ‚kapielową’ zasadę. Koszatniczki nie można kapać w wodzie! Nasz gryzoń może się przeziębić, dostać zapalenie ucha pod wpływem wlania się do niego wody. Wtedy trzeba odwiedzić weterynarza. Tak więc lepiej nie narażać koszatniczki na ból i stres, a siebie na dodatkowe koszty za weterynarza i leczenie. Jeżeli nasza koszatniczka wpadnie do jakiegoś napoju czy czegoś, co może pobrudzić jej futerko, należy nasączyć wacik czy kawałek chusteczki herbatką rumiankową i delikatnie naszą koszatniczkę tym obmyć. Przechodząc do dzisiejszego tematu postu, stwierdzam, iż koszatniczce wystarczy specjalny piasek dla szynszyli i koszatniczek. Można go kupić w sklepie zoologicznym, np. Piasek dla szynszyli Vitapola. klik., czy Versele Laga Piasek dla szynszyli kilk. Taki piaseczek można umieścić w klatce (wtedy trzeba się liczyć z tym, że nasza kosza, będzie się do tego załatwiać, a pył będzie wszędzie) lub po prostu 2 – 3 razy w tygodniu nasypać pyłu do wiaderka i umieścić w tym naszego pupilka. A teraz kilka filmików:

Jak zbudowana jest koszatniczka?

Jak idzie zauważyć koszatniczki są dużo większe od chomików, a wielkością mogą przypominać szynszylę, a nawet większego szczura. Wszystko zależy od wielkości rodziców, i od przebiegu ciąży, gdyż pewne powikłania w czasie jej trwania (upadki itp.) mogą sprawić, że nasze zwierzątko nie będzie do końca rozwinięte, co może odbić się właśnie na wielkości poszczególnych organów. Teraz po kolei omówię wszystkie części ciała koszatniczki.

  Kończyny: Koszatniczki mają dosyć małe, krótkie łapki. Przednie mają 4 palce, a tylne 5. Palce są zakończone bardzo ostrymi, krzywymi pazurkami, na które przy braniu zwierzaka na ręce trzeba bardzo uważać, gdyż z łatwością wbiją się w skórę. Na tylnych łapkach mają małe włoski, a dokładniej znajdują się one na środkowych paliczkach (z przodu te włoski są również, tyle że krótsze). Łapek nasza koszatniczka używa do kopania, chwytania pożywienia, a także do poruszania się. Opuszki i pazury na łapach, zapobiegają zsuwaniu się podczas wspinaczek. 

  Ogon: Koszatniczkowy ogon jest dosyć długi, a jego wygląd zależy od gatunku. Jest on pokryty rzadkimi, ciemnymi włoskami, które rosną w stronę końca. Na końcu znajduję się tzw. kitka. Jeżeli pociągniemy naszą koszatniczkę za niego, może go odrzucić, co dla niej równe jest kalectwu, gdyż dzięki ogonowi utrzymuję równowagę oraz odgrywa on ważną rolę w mowie ciała. 

 Zęby: Zęby koszatniczek mają dosyć specyficzny kształt, a utwardzone są warstwą pomarańczowego szkliwa. Pomarańczowe szkliwo świadczy o tym, że nasza koszatniczka jest zdrowa, natomiast zmiana na białe oznacza chorobę. Przednie siekacze naszych koszatniczek są bardzo dobrze rozwinięte, a zęby trzonowe przybierają formę tzw. sześcianu, tworząc cyfrę 8. Siekacze zarówno i u koszatniczek, ja i u innych gryzoni rosną przez cały czas, a my musimy dać naszym pupilkom możliwość ścierania (gałęzie, wapna itp.).

 Barwa sierści: Kolor futerka zależy od miejsca, w którym na kosz przebywa. Jeżeli znajduje się w miejscu suchym to futro jest dużo jaśniejsze, niż w miejscu wilgotnym. Kolory sierści są różne. Jedne gatunki są szaro popielate powyżej, a jaśniejsze na dole. Jeden gatunek, a mianowicie Spalacopus jest prawie zupełnie czarny. 

 Węch i słuch: U koszatniczek te zmysły są o wiele bardziej rozwinięte niż u innych gryzoni. Na pyszczku są tzw. włosy czuciowe, czyli po prostu wąsy. Ułatwiają one orientację w terenie.

Charakterystyka.

Zwierzę o smukłej budowie, pysk zaokrąglony, nieowłosione uszy średniej długości, ogon ciemniejący ku końcowi pokryty sztywną szczeciną z charakterystycznym dla tego gatunku "pędzlem". Sierść o barwie "aguti". Ubarwienie ma jednolite, brązowe przechodzące w szarości, na brzuszku futro kremowo-brązowe, jaśniejsze dookoła oczu. Umaszczenie brzuszka zależy od pory roku. Zazwyczaj zimą jest jaśniejsze niż latem. Przez krzyżowanie i ingerencje genetyczne osiągnięto również koszatniczki o innych barwach: białej, kremowej, czarnej, czy nawet niebieskiej. Zęby zdrowo odżywianych koszatniczek mają barwę pomarańczową. Uzębienie składa się z 2 par siekaczy, 2 par przedtrzonowców, i 6 par trzonowców, (o ósemkowym przekroju). Łapy mają po pięć palców – cztery mocno rozwinięte, piąty słabiej. Palce zakończone są pazurami. Koszatniczki w sytuacji zagrożenia mogą odrzucić końcówkę ogona. Odrzucony ogon nie odrasta, jak to jest np. u jaszczurek.

Umaszczenie.

Jednolite, brązowe przechodzące w szarości, na brzuszku futerko kremowo-brązowe, jaśniejsze dookoła oczu.

Cechy gatunku.

Organizmy koszatniczek w ograniczonym zakresie trawią cukry, dlatego hodowcy ograniczają w ich diecie węglowodany do minimum. Jest to jedna z kluczowych cech odróżniających koszatniczki od innych gryzoni. Koszatniczka jest modelem laboratoryjnym w badaniach nad cukrzycą. W przypadku silnego złapania za ogon koszatniczki jego cześć może się urwać. Nie odrasta on jednak tak, jak na przykład w przypadku jaszczurek.

Koszatniczka, cechy gatunku, budowa, umaszczanie, żywienie.

Koszatniczka (Octodon degus) – gatunek gryzonia z rodziny koszatniczek, pochodzący z Chile, zamieszkujący zachodnie zbocza Andów do wysokości 1200 m n.p.m. Prowadzi stadny tryb życia. Zwierzę o smukłej budowie, pysk zaokrąglony, uszy średniej długości, ogon pokryty sztywną szczeciną z charakterystycznym dla tego gatunku ‚pędzlem’. Ze względu na pewne cechy, gatunek ten stał się modelem laboratoryjnym w badaniu zaburzeń więzi emocjonalnych na linii rodzice – dziecko. Do tych cech, według niektórych naukowców upodabniających koszatniczki do ludzi, a odróżniających ten gatunek od np. myszy, należą: dobrze wykształcone i funkcjonujące tuż po urodzeniu zmysły słuchu i wzroku, powolny rozwój po narodzinach, późno osiągana dojrzałość płciowa i zdolność do rozrodu, obecność skomplikowanych struktur hierarchicznych zarówno w rodzinie, jak i w grupie, zaawansowany system dźwięków służący członkom grupy i rodziny do porozumiewania się („mowa”), zaangażowanie obojga rodziców do opieki nad młodymi. Koszatniczka jest zwierzęciem bardzo żywotnym. W hodowli wymaga dużo wolnej przestrzeni. Zdaniem doświadczonych hodowców koszatniczka jest odpowiednia dla alergików, ponieważ jej sierść nie jest silnym alergenem.

Zabawa koszatniczek.

Koszatniczki bawią się np : biją się, podgryzają się, kręcą się w kołowrotku, wspinają się po szczeblach klatki, gryzą miejsce do spania albo do jedzenia. Trzeba się z nimi bawić, ponieważ one lubią bardzo się bawić, i są bardzo ciekawskie. Jak człowiek nie bawi się z koszatniczką, to zapewne jest jej nudno :)

Potrzeby koszatniczek.

Potrzeby żywieniowe :
- świeże siano, :)
- liście i patyki, do zabawy i jedzenia, :D
- karma z sklepu zoologicznego, :P
- wapno do jedzenia, ( przy wapnie koszatniczka ściera i wybiela sobie zęby )
- mała ilość słonecznika,
- ( czasami ) skórka od chleba :)
NIE WOLNO DAWAĆ KOSZATNICZKĄ OWOCÓW I WARZYW, PONIEWAŻ KOSZATNICZKI SĄ CUKRZYKAMI!!!!!!!!
Potrzeby higieniczne :
- troty, :)
- wapno, :D
- ( można czasami dawać koszatniczką watę albo chusteczkę higieniczną suchą )
- miejsce do spania ( np: domek z drewna, metalowa kula )

Systematyka koszatniczek.

Systematyka i nazewnictwo jest używane w nauce o odkryciach, opisie i podziale żyjących stworzeń wogóle określonych kryteriów, które zwykle polegają na znalezieniu jednego wspólnego pochodzenia (...) Do nazywania żywych stworzeń jest używana łacina, od której pochodzi nazwa Degu (po niemiecku, angielsku itd) od Octogon degus. Słowo Octodon jest nazwą gatunku i oznacza rodzinę, słowo degus określa bliżej rodzaj zwierzęcia. Nazwa Degu - pojawiła się pierwszy raz w 1782 roku w "Historii natury w Chile". Autorem tego naukowego dzieła był żyjący w Chile jezuita - Juan Ignacio Molina. On odkrył koszatniczkę dla biologii. Nazwał ją Scirus degus i opisał jako wiewiórkę. Najbardziej znanym przedstawicielem wiewiórek jest występująca u nas jest Sciurus vulgaris. To zaszeregowanie było zoologicznie błędne, jednak jezuita był dobrym obserwatorem. Sposób życia koszatniczki przypomina małą wiewiórkę, jest też do niej podobna. Koniec końców została koszatniczka przypisana do Hystricomorpha (jak świnka morska), podobnie jak szynszyla, która początkowo została zaklasyfikowana jako mysz. Brytyjski naukowiec Waterhouse umieścił Degu w rodzaju Octodon, a całą rodzinę w Octodontidae, czyli "ósemkowozębnych". Sporon w 1990 roku i Vanderlip w 2001 podzielił koszatniczki na 3 gatunki: koszatniczkę zwyczajną albo pospolitą, nabrzeżną i Bridgesa.

Senność i zmęczenie koszatniczek.

Koszatniczki są senne kiedy bardzo się zmęczą. Gdy biegają cały dzień, albo gryzą w szczeble od klatki. Śpią od  15 minut do nawet 7 godzin. Ogólnie koszatniczki są bardzo ruchliwe i prawie wogóle się nie męczą. Kiedy jest niskie ciśnienie na dworze, koszatniczki po jakimś czasie robią się bardzo senne. Wtedy długo śpią.

Tryb życia koszatniczek .

Koszatniczki prowadzą dzienny tryb życia. W wolnym czasie koszatniczki uwielbiają biegać w kołowrotku, i przede wszystkim jeść. Lubią wspinać się po szczeblach klatki i je obgryzać. Kochają biegać po trawie i po pokojach. Trzeba uważać na kable od telewizora i komputera bo mogą je pogryźć.

O koszatniczkach.

Koszatniczki pochodzą z Chile z gór And. Jedzą głównie liście w drzew i krzewów oraz patyki i korę drzew.
Bardzo szkodliwy dla koszatniczek jest słonecznik, można dawać im słonecznik w mniejszych ilościach, ponieważ wypada im sierść. Jedzą też suchą karmę ze sklepu zoologicznego. Bardzo delikatną częścią ciała koszatniczek jest ich ogon. Koszatniczki potrzebują ogon do utrzymywania równowagi. Mogą stracić ogon w sytuacjach w których się boja i czują się zagrożone. Jak człowiek chwyta koszatniczkę za ogon, boi się wtedy. Dlatego próbuje się uratować i zrzuca ogon.

Moje koszatniczki

To są moje koszatniczki :3. Jedna ma na imię Chile a druga Flora. Chile ma półtora roku, a Flora prawie rok :). Kupiłam je w sklepie zoologicznym w Gorlicach :D.