poniedziałek, 10 lutego 2014

Koszatniczka, cechy gatunku, budowa, umaszczanie, żywienie.

Koszatniczka (Octodon degus) – gatunek gryzonia z rodziny koszatniczek, pochodzący z Chile, zamieszkujący zachodnie zbocza Andów do wysokości 1200 m n.p.m. Prowadzi stadny tryb życia. Zwierzę o smukłej budowie, pysk zaokrąglony, uszy średniej długości, ogon pokryty sztywną szczeciną z charakterystycznym dla tego gatunku ‚pędzlem’. Ze względu na pewne cechy, gatunek ten stał się modelem laboratoryjnym w badaniu zaburzeń więzi emocjonalnych na linii rodzice – dziecko. Do tych cech, według niektórych naukowców upodabniających koszatniczki do ludzi, a odróżniających ten gatunek od np. myszy, należą: dobrze wykształcone i funkcjonujące tuż po urodzeniu zmysły słuchu i wzroku, powolny rozwój po narodzinach, późno osiągana dojrzałość płciowa i zdolność do rozrodu, obecność skomplikowanych struktur hierarchicznych zarówno w rodzinie, jak i w grupie, zaawansowany system dźwięków służący członkom grupy i rodziny do porozumiewania się („mowa”), zaangażowanie obojga rodziców do opieki nad młodymi. Koszatniczka jest zwierzęciem bardzo żywotnym. W hodowli wymaga dużo wolnej przestrzeni. Zdaniem doświadczonych hodowców koszatniczka jest odpowiednia dla alergików, ponieważ jej sierść nie jest silnym alergenem.

2 komentarze: